Nynorskordboka
pikett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pikett | piketten | pikettar | pikettane |
Opphav
av fransk piquet ‘plugg, nabb, (merke)påle, feltvakt’Tyding og bruk
- vaktstyrke som kan rykkje ut på kort varsel til dømes i politiet, i brannstellet
Døme
- vere på pikett
- reserve (2) for vakt eller vaktfartøy i marinen
Døme
- stå pikett