Nynorskordboka
piké, pike 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pike | pikeen | pikear | pikeane |
| ein piké | |||
| pikéen | pikéar | pikéane | |
Uttale
pikeˊOpphav
frå fransk , av piquer ‘stikke’Tyding og bruk
rifla, dobbeltvove bomullstøy