Nynorskordboka
personlegdom
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein personlegdom | personlegdomen | personlegdomar | personlegdomane |
| personlegdommen | personlegdommar | personlegdommane | |
Tyding og bruk
- summen av (verdifulle) eigenskapar som særmerkjer ein person;særmerkt menneske
Døme
- ein stor personlegdom
- einskildmenneske som heilskap, sett frå psykologisk synsstad;
Døme
- ein kløyvd personlegdom