Nynorskordboka
partikulær
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| partikulær | partikulært | partikulære | partikulære |
Opphav
gjennom fransk; frå latin ‘særskild’Tyding og bruk
- som berre gjeld ein del av noko
Døme
- partikulære interesser
- som gjeld eller har form av partiklar
Døme
- partikulær ureining i atmosfæren