Nynorskordboka
parallakse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein parallakse | parallaksen | parallaksar | parallaksane |
Opphav
frå gresk ‘avvik, endring’Tyding og bruk
i astronomi: vinkel som siktelinja fram til eit punkt langt borte lagar med siktelinja frå ein annan stad til same punktet