Artikkelside

Nynorskordboka

papir

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit papir	papiret	papir	papira

Opphav

seint norrønt pappir, gjennom lågtysk og, latin; frå gresk papyros

Tyding og bruk

stoff av samanfiltra og valsa tynne fibrar
blad, ark til å skrive på
Døme
- få tankane ned på papiret;
- avtalen er berre papir – utan verdi
dokument, attest, vitnemål, verdipapir, manuskript
Døme
- søkjaren har gode papir – attestar og vitnemål;
- ho har papir på – har skriftleg prov (kontrakt e l) på; har sertifikat som viser;
- dei etterlatne papira til forfattaren – manuskripta som forfattaren lét etter seg
om person:

Faste uttrykk

avskil på grått papir
plutseleg oppseiing
ho fekk avskil på grått papir
eit dårleg papir
ein person som har dårleg rykte eller omdøme
den nye partnaren hennar viste seg å vere eit dårleg papir
eit gullkanta papir
verdipapir som gjev stor forteneste
på papiret
i teorien
på papiret er dette ein god plan, men han lèt seg ikkje gjennomføre