Nynorskordboka
pantograf
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pantograf | pantografen | pantografar | pantografane |
Opphav
nylaging av gresk panto ‘alt’; sjå òg -graf 1Tyding og bruk
- instrument forma som eit parallellogram der sidene er linjalar som møtest i rørlege ledd, brukt til å gje att teikningar i endra (større eller mindre) målestokk
- parallellogramforma straumnedtakar på elektrisk lokomotiv eller sporvogn