Nynorskordboka
panne 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei panne | panna | panner | pannene |
Opphav
norrønt panna, gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin av; latin patina ‘skål, fat’Tyding og bruk
- steikjekar
Døme
- flesket freser i panna
Døme
- pott og panne – (eigl ‘kopp og kar’) den som ordnar alt
- større kjel eller kar, til koking, destillering, brygging eller liknande