Nynorskordboka
ozon
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ozon | ozonet | ozon | ozona |
Uttale
osoˊnOpphav
frå fransk; av gresk ozein ‘lukte’Tyding og bruk
blåfarga, giftig gass som er ei form av oksygen (med molekyl som inneheld tre oksygenatom i staden for to)