Nynorskordboka
overtyde
overtyda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å overtydaå overtyde | overtyder | overtydde | har overtydd | overtyd! |
| har overtydt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| overtydd + substantiv | overtydd + substantiv | den/det overtydde + substantiv | overtydde + substantiv | overtydande |
| overtydt + substantiv | ||||
Opphav
av lågtysk overtugen; med innverknad frå tyde (2Tyding og bruk
få (nokon) til å innsjå eller tru;
gjere (nokon) viss (om)
Døme
- greie å overtyde ein om noko;
- la seg overtyde om noko
- brukt som adjektiv:
- kjenne seg overtydd om noko;
- ein overtydd sosialist