Nynorskordboka
overliggjar, overliggar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein overliggar | overliggaren | overliggarar | overliggarane |
| ein overliggjar | overliggjaren | overliggjarar | overliggjarane |
Tyding og bruk
bjelke, planke eller liknande som ligg over eller utanpå ein annan;
Døme
- overliggjarane i eit tømmermannspanel;
- ballen trefte overliggjaren