Nynorskordboka
overdådig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| overdådig | overdådig | overdådige | overdådige |
Opphav
av lågtysk overdadich, av overdat ‘overmodig handling’Tyding og bruk
som gjev eit mektig inntrykk;
drusteleg, flott, øydsel
Døme
- få ei overdådig mottaking