Nynorskordboka
overall
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein overall | overallen | overallar | overallane |
Opphav
frå engelsk , opphavleg ‘(som dekkjer) over det heile’Tyding og bruk
- klesplagg med bukse, framstykke og selar og overdel i eitt (til å dra utanpå vanlege klede)
Døme
- ein overall av dongeri