Nynorskordboka
ostentasjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ostentasjon | ostentasjonen | ostentasjonar | ostentasjonane |
Opphav
frå latin , av ostentare ‘syne fram, skryte’Tyding og bruk
hoven eller skrytande framferd