Nynorskordboka
ornitolog
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ornitolog | ornitologen | ornitologar | ornitologane |
Opphav
frå gresk , av ornis ‘fugl’ og -logTyding og bruk
person med ornitologi som fag;
person som granskar eller har god kjennskap til fuglar