Nynorskordboka
oreigning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | 
| ei oreigning | oreigninga | oreigningar | oreigningane | 
Tyding og bruk
det å oreigne; 
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | 
| ei oreigning | oreigninga | oreigningar | oreigningane |