Nynorskordboka
orangutang
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein orangutang | orangutangen | orangutangar | orangutangane |
Opphav
gjennom nederlandsk; frå malayisk orang ‘menneske’ og (h)utan ‘skog’Tyding og bruk
stor menneskeape i slekta Pongo