Nynorskordboka
oppspinn
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit oppspinn | oppspinnet | oppspinn | oppspinna |
Opphav
opphavleg ‘noko som er spunne saman’; jamfør spinnTyding og bruk
noko som er dikta opp utan rot i røyndomen, oftast med vond hensikt;
Døme
- oppspinn frå ende til annan