Nynorskordboka
opiumrøykjar, opiumrøykar, opiumsrøykar, opiumsrøykjar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein opiumrøykar | opiumrøykaren | opiumrøykarar | opiumrøykarane |
ein opiumrøykjar | opiumrøykjaren | opiumrøykjarar | opiumrøykjarane |
ein opiumsrøykar | opiumsrøykaren | opiumsrøykarar | opiumsrøykarane |
ein opiumsrøykjar | opiumsrøykjaren | opiumsrøykjarar | opiumsrøykjarane |
Tyding og bruk
person som røykjer opium (1)