Nynorskordboka
op
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit op | opet | op | opa |
Opphav
norrønt op; samanheng med openTyding og bruk
ope rom;
hol, opning, rivne;
spalte, sprekk
Døme
- eit op i gjerdet;
- opet i veggen