Nynorskordboka
omstendeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| omstendeleg | omstendeleg | omstendelege | omstendelege |
Opphav
frå tysk; jamfør omstendeTyding og bruk
- utførleg, detaljert
Døme
- ei omstendeleg opprekning av feila i manuskriptet;
- ei omstendeleg soge
- som tek med både vesentleg og uvesentleg;overdrive nøyaktig;pirkete
Døme
- ein omstendeleg person