Nynorskordboka
okarina
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein okarina | okarinaen | okarinaar | okarinaane |
| okarinaer | okarinaene | ||
Opphav
frå italiensk , av oca ‘gås’Tyding og bruk
eggforma blåseinstrument av leire eller porselen;