Nynorskordboka
nøle
nøla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å nølaå nøle | nøler | nølte | har nølt | nøl! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| nølt + substantiv | nølt + substantiv | den/det nølte + substantiv | nølte + substantiv | nølande |
Opphav
truleg frå lågtysk eller frisisk nölen ‘dryge, brumme’; opphavleg lydordTyding og bruk
Døme
- han nølte litt før han svarte;
- nøle med å betale;
- kva er det du nøler etter?
- brukt som adjektiv:
- eit nølande svar