Nynorskordboka
novitet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein novitet | noviteten | novitetar | novitetane |
Opphav
frå tysk; av latin novus ‘ny’Tyding og bruk
noko nytt, ny ting
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein novitet | noviteten | novitetar | novitetane |