Nynorskordboka
normal 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein normal | normalen | normalar | normalane |
Opphav
frå fransk; jamfør normal (2Tyding og bruk
- det vanlege;
Døme
- temperaturen er under normalen for årstida
- (språkleg) mønster, rettesnor gjeven i regelsamling
- som etterledd i ord som
- læreboknormal
- rettskrivingsnormal
- i matematikk: linje som står loddrett på ei anna linje eller flate