Nynorskordboka
bel 2
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit bel | belet | bel | bela |
Opphav
norrønt bil ‘veik stad, tid’Tyding og bruk
- mellomrom
Døme
- eit bel mellom berga
Døme
- det var på dette belet i går;
- sommars bel;
- det var i fjor det belet eg låg sjuk