Nynorskordboka
møkgreip, møkkgreip, møkagreip, møkkagreip
substantiv hankjønn, hokjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein møkagreip | møkagreipen | møkagreipar | møkagreipane |
| ein møkgreip | møkgreipen | møkgreipar | møkgreipane | |
| ein møkkagreip | møkkagreipen | møkkagreipar | møkkagreipane | |
| ein møkkgreip | møkkgreipen | møkkgreipar | møkkgreipane | |
| hokjønn | ei møkagreip | møkagreipa | møkagreiper | møkagreipene |
| ei møkgreip | møkgreipa | møkgreiper | møkgreipene | |
| ei møkkagreip | møkkagreipa | møkkagreiper | møkkagreipene | |
| ei møkkgreip | møkkgreipa | møkkgreiper | møkkgreipene | |
| inkjekjønn | eit møkagreip | møkagreipet | møkagreip | møkagreipa |
| eit møkgreip | møkgreipet | møkgreip | møkgreipa | |
| eit møkkagreip | møkkagreipet | møkkagreip | møkkagreipa | |
| eit møkkgreip | møkkgreipet | møkkgreip | møkkgreipa | |
Tyding og bruk
greip (1) til å breie møk med;