Nynorskordboka
mystikar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mystikar | mystikaren | mystikarar | mystikarane |
Opphav
frå tysk, av latin mysticus; jamfør mystiskTyding og bruk
tilhengjar av mystisisme
Døme
- ein jødisk mystikar