Nynorskordboka
mynte 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei mynte | mynta | mynter | myntene |
Opphav
gjennom lågtysk, frå latin ment(h)a, av gresk minthe; jamfør mentolTyding og bruk
plante med krydderlukt av slekta Mentha i leppeblomsterfamilien