Nynorskordboka
mur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mur | muren | murar | murane |
Opphav
norrønt múrr, gjennom gammalengelsk og gammallågtysk; frå latin murusTyding og bruk
Døme
- byggje i mur
Døme
- møte ein mur av vrangvilje;
- forsvarsspelarane danna mur framfor mål
- som etterledd i ord som
- tollmur
Faste uttrykk
- bak/innanfor muranei fengsel