Artikkelside

Nynorskordboka

muntre

muntra

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å muntraå muntremuntrarmuntrahar muntramuntr!muntra!muntre!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
muntra + substantivmuntra + substantivden/det muntra + substantivmuntra + substantivmuntrande

Opphav

frå tysk; jamfør munter

Tyding og bruk

gjere munter;
Døme
  • muntre seg med noko

Faste uttrykk