Nynorskordboka
beinkløyvd
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| beinkløyvd | beinkløyvt | beinkløyvde | beinkløyvde |
Opphav
av bein (2 og kløyveTyding og bruk
- om tre: som lèt seg kløyve beint
Døme
- ei beinkløyvd bjørk
- om folk: grei (2), rettlina (2)
Døme
- ein beinkløyvd mann som ikkje fer med fusk
- om handling, sak eller liknande: lett, endefram (1)
Døme
- arbeidet er ikkje så beinkløyvt