Nynorskordboka
mottakar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mottakar | mottakaren | mottakarar | mottakarane |
Tyding og bruk
- person, institusjon, firma eller liknande som tek imot noko, til dømes ein ting eller ei yting;motsett avsendar
Døme
- avsendaren må skrive namnet og adressa til mottakaren
- som etterledd i ord som
- lønsmottakar
- person eller institusjon som er mål for kommunikasjon
Døme
- fjernsynet gjer oss til passive mottakarar
- apparat som tek imot (digitale eller elektriske) signal;motsett sendar (3)
- som etterledd i ord som
- GPS-mottakar
- radiomottakar