Nynorskordboka
motbør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein motbør | motbøren | motbørar | motbørane |
Opphav
jamfør bør (3 og motburdTyding og bruk
Døme
- ha uvêr og motbør
- i overført tyding: motstand (1), motgang
Døme
- møte motbør;
- dei fekk mykje motbør