Nynorskordboka
moratorium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit moratorium | moratoriet | moratorium | moratoria |
Opphav
frå latin , av morari ‘vente’; jamfør moraTyding og bruk
- mellombels stans av aktivitet
Døme
- eit moratorium sette ein stoppar for soyaproduksjon
- utsetjing med å betale gjeld
Døme
- eit moratorium på ein månad