Nynorskordboka
missnakke
missnakka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å missnakkaå missnakke | missnakkar | missnakka | har missnakka | missnakk!missnakka!missnakke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
missnakka + substantiv | missnakka + substantiv | den/det missnakka + substantiv | missnakka + substantiv | missnakkande |
Opphav
av mis-Faste uttrykk
- missnakke seg