Nynorskordboka
mikkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mikkel | mikkelen | miklar | miklane |
Opphav
etter namnet Mikkel; opphavleg hebraisk MikaelTyding og bruk
- namn på reven
Døme
- mikkel rev
- nedsetjande om personar
- i ord som
- dustemikkel
- dåsemikkel
- fliremikkel