Nynorskordboka
midtlinje, midtline
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei midtline | midtlina | midtliner | midtlinene |
| ei midtlinje | midtlinja | midtlinjer | midtlinjene |
Tyding og bruk
- linje som deler noko i to like store delar, til dømes banehalvdelane i ballspel
- i folkerett: grenselinje som i kvart punkt ligg like langt frå (kystane av) to land