Nynorskordboka
metatese
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein metatese | metatesen | metatesar | metatesane |
Opphav
frå gresk ‘omstilling’, av meta- og tese; jamfør meta-Tyding og bruk
det at to språklydar i eit ord byter plass, til dømes kors av kross