Nynorskordboka
mesallianse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mesallianse | mesalliansen | mesalliansar | mesalliansane |
Uttale
mesˊsaliangse; mesalianˊgseOpphav
av fransk mes-; truleg samanheng med mis-Tyding og bruk
giftarmål mellom partar som kjem frå ulike sosiale lag