Nynorskordboka
meinhøve
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit meinhøve | meinhøvet | meinhøve | meinhøva |
Tyding og bruk
leitt tilfelle eller omstende, hindring
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit meinhøve | meinhøvet | meinhøve | meinhøva |