Nynorskordboka
medløpar, medlaupar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein medlaupar | medlauparen | medlauparar | medlauparane |
| ein medløpar | medløparen | medløparar | medløparane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
person som sluttar seg til ei (politisk) gruppe utan eiga overtyding