Nynorskordboka
master
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein master | masteren | masterar | masterane |
Opphav
frå engelsk ‘herre’; same opphav som magisterTyding og bruk
Døme
- ho har ein master i kjemi
- person som har mastergrad
Døme
- han er master i marknadsføring
- det som noko blir mangfalda etter, til dømes ei trykkside eller eit lydopptak
- engelsk tittel brukt for å vise høflegheit overfor unge herrar