Nynorskordboka
martyr
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein martyr | martyren | martyrar | martyrane |
Opphav
gjennom latin; frå gresk martys ‘vitne’Tyding og bruk
- person som ofrar livet for trua si;
Døme
- Stefanus var den første kristne martyren
- person som må lide for overtydinga si
Døme
- martyrane i fridomskampen
- uskuldig offer
Døme
- like å spele martyr