Nynorskordboka
manndaude, mannedaude
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein manndaude | manndauden | manndaudar | manndaudane |
| ein mannedaude | mannedauden | mannedaudar | mannedaudane |
Tyding og bruk
særleg i bunden form eintal: epidemi (1) som mykje folk døyr av;
jamfør svartedaude
Døme
- den store manndauden