Nynorskordboka
makker
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein makker | makkeren | makkerar | makkerane |
Opphav
frå nederlandskTyding og bruk
- person som ein gjer noko saman med
Døme
- programleiaren har med seg ein makker i studio
- i kortspel: medspelar
Døme
- ha fast makker i bridge