Nynorskordboka
majestet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein majestet | majesteten | majestetar | majestetane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin maiestatis, genitiv av maiestas ‘stordom’, av maior ‘større’Tyding og bruk
tittel for fyrstar og ektemakane deira
Døme
- Hans Majestet Kongen;
- Hennar Majestet Dronninga;
- Dykkar Majestet
Faste uttrykk
- i einsam majestetutan selskap;
aleine- sitje i einsam majestet på rommet sitt