Nynorskordboka
maharaja
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein maharaja | maharajaen | maharajaar | maharajaane |
| maharajaer | maharajaene | ||
Uttale
maharadˊsja; maharaˊdsjaOpphav
gjennom hindi; frå sanskrit , av maha ‘stor’ og raja ‘konge’Tyding og bruk
indisk fyrstetittel