Nynorskordboka
lærdom
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein lærdom | lærdomen | lærdomar | lærdomane |
| lærdommen | lærdommar | lærdommane | |
Opphav
norrønt lærdómr, læridómr; av lære (3Tyding og bruk
- kunnskap ein har tileigna seg ved å lese, studere eller liknande
Døme
- lærdomen er lett å bere
- innsikt ein får ut frå røynsle
Døme
- lærdomen frå krigen
Faste uttrykk
- ta lærdom avlære av;
hauste røynsle av