Nynorskordboka
lykkjeknute, lykkjeknut
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein lykkjeknut | lykkjeknuten | lykkjeknutar | lykkjeknutane |
| ein lykkjeknute | |||
Opphav
av lykkje (1Tyding og bruk
knute med ei eller to lykkjer som ein løyser med å dra i den eine eller begge endane